|
Nawigacja |
|
|
Milno na Podolu Najnowszy użytkownik:
Karolinaserdecznie witamy.
Zarejestrowanych Użytkowników: 159 Nieaktywowany Użytkownik: 0
Użytkownicy Online:
Gości Online: 4
Twój numer IP to: 18.97.9.175
Artykuły | 331 |
Foto Albumy | 67 |
Zdjęcia w Albumach | 1883 |
Wątki na Forum | 47 |
Posty na Forum | 133 |
Komentarzy | 548 |
|
|
|
|
|
|
Logowanie |
|
|
Zagłosuj na nas |
|
|
|
Księża z Milna |
|
|
(Uaktualnione luty 2014)
Ekspozytura w Milnie powstała w 1900 roku. Od tej daty wioska miała własnego, stałego kapłana. Wcześniej, w wybudowanej w 1872 roku staraniem Sebastiana Krąpca kaplicy publicznej (wyświęconej w r. 1873) nabożeństwa odprawiali nieregularnie dochodzący kapłani z Załoziec.
W tym artykule zgromadziliśmy informacje o księżach rzymsko-katolickich z Milna. Było ich łącznie dziesięciu.
KSIĘŻA RZYMSKO-KATOLICCY Z MILNA
1) 1900-1902 ksiądz ekspozyt Tytus Zajączkowski
Wikariusz z Załoziec i ekspozyt w Milnie. Urodzony w roku 1872, przyjął święcenia kapłańskie w roku 1895. Przed rokiem 1897 był kooperatorem w Przemyślanach, w sierpniu 1897 przeniesiony do parafii Załoźce, od 1900 pełnił funkcję ekpozyta w Milnie. W kwietniu 1902 przeniesiony z Milna do Żabiniec jako ekspozyt. W roku 1904 był wikariuszem w Bełzie
2) 1902 ksiądz ekspozyt Józef Zawisza
Ekspozyt w Milnie. Urodzony w roku 1863, przyjął święcenia kapłańskie w roku 1892. Przed rokiem 1895 był wikariuszem w Sasowie, w sierpniu 1895 przeniesiony do Załoziec. W latach 1895-1896 wikariusz w Załoźcach. W sierpniu 1896 przeniesiony z Załoziec do Brzozdowiec. Przed rokiem 1902 był administratorem w Krzywczu. W lutym 1902 przeniesiony do Milna. Od sierpnia 1902 proboszcz w Podhorcach.
3) 1902-1906 ksiądz kapelan Jan Jachimowicz
Ekspozyt w Milnie. Urodzony w roku 1865, przyjął święcenia kapłańskie w roku 1889. Przed rokiem 1902 był administratorem w Podhorcach. W sierpniu 1902 przeniesiony do Milna jako ekspozyt. W lipcu 1906 przeniesiony z Milna do Tomaszowiec.
4) 1906-1913 ksiądz ekspozyt Walerian Dziunikowski
Ekspozyt w Milnie. Urodzony w roku 1873, przyjął święcenia kapłańskie w roku 1904. Po wyświęceniu jego pierwszą parafią były Brzozdowce w dekanacie świrskim, gdzie pełnił posługi kapłańskie jako wikariusz. W lipcu 1906 przeniesiony z Brzozdowiec do Milna. W czerwcu 1913 oficjalnie przeniesiony z Milna do Delejowa, aczkolwiek do nowej parafii wyjechał trochę później, bo w "Księdze budowy Kościoła w Milnie" ostatni zapis jego ręką pochodzi z 9 października 1913. W roku 1924 był już proboszczem w Wasylkowcach w dekanacie czortkowskim. Od 1934 roku był proboszczem w Płotyczu w dekanacie tarnopolskim. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.
Ksiądz Dziunikowski w grudniu 1906 roku był przewodniczącym Spółki oszczędności i pożyczek w Milnie. Na stronie "Milno na Podolu" jest o tym osobny artykuł w dziale "Ze starych gazet", tu jest link
5) 1913-1923 ksiądz ekspozyt Wiktor Szklarczyk
Ekspozyt w Milnie. Urodzony w roku 1879, przyjął święcenia kapłańskie w roku 1909 we Lwowie. Przed 1913 był kooperatorem w Janowie ad Gródek, w roku 1913 przeniesiony jako ekspozyt do Milna. W "Księdze budowy Kościoła w Milnie" zapisy jego ręką noszą daty od 20.11.1913 do 1921. Na tym niestety ta księga się kończy. Nie wiemy, czy pełnił posługę w Milnie po 1921 roku. W roku 1924 był już ekspozytem w Obarzańcach. Od roku 1933 był administratorem w Sarnakach Dolnych koło Stanisławowa (dekanat Konkolnica) i tam 10 lutego 1943 r został zamordowany.
Za czasów ks. Szklarczyka, w czasie walk w pobliżu Milna, doszło do zniszczenia oryginału księgi urodzeń z danymi ochrzczonych z lat 1913-1914, a z powodu wojny do kurii we Lwowie nie dotarły coroczne kopie z Milna. Zachowały się kopie karteczek, które były próbą odtworzenia tej zaginionej księgi po kilku latach (czasem w formie quasi-protokołu, nawet z podpisami świadków). Niestety, roją się one od błędów - pomieszane dane księży (nie pasujące daty posługi), a nawet ich imiona. Mieliśmy z tym kłopot w poprzedniej wersji tego artykułu (lipiec 1912).
Podpisy księży Dziunikowskiego i Szklarczyka w księdze budowy kościoła w Milnie
6) 1924-1927 ksiądz ekspozyt Adam Wróbel
Ekspozyt w Milnie. Urodzony w roku 1895, przyjął święcenia kapłańskie w roku 1919 we Lwowie. Od 1919 do 1920 roku był wikariuszem w parafii Rohatyn. W księdze "Protokóły przedślubne wsi Milno" ostatni wpis dokonany przez ks. Wróbla nosi datę 21 sierpnia 1927 roku. Od 1933 roku był proboszczem w Mogilnicy, dekanat Trembowla.
Z księdzem Wróblem niektórzy parafianie mieli problemy. Oto list Bartłomieja Majkuta, opublikowany w gazecie "Przyjaciel Ludu".
"MILNO, pow. Zborów. W roku 1926 przysłał do mnie miejscowy proboszcz ks. Adam Wróbel kościelnego, bym szedł do księdza. Nie przeczuwając nic złego, poszedłem. Prosił mnie ksiądz, bym mu pożyczył 100 dolarów. Otrzymałem na kwotę tą weksel trzymiesięczny. Gdy przy upływie terminu zwróciłem się do księdza o oddanie pieniędzy, zaczęto mnie zbywać, choć księdzu nie tajnem było, że pieniądze te, to oszczędności ciężkiej mej pracy w Ameryce. Musiałem weksel zaprotestować i czekałem jeszcze cierpliwie dalszych 5 miesięcy. Musiałem zaskarżyć i drogą egzekucji odebrać swoje pieniądze, Myślałem, że będę miał wreszcie spokój, ale się pomyliłem. Za moją łaskę mści się na mnie ks. Wróbel skargą o zwrot weksla, choć wie, że złożyłem go u rejenta Pytlara. A ksiądz Wróbel na wiecu chwalił się, że jest dobroczyńcą chłopskim. Po moim zdarzeniu mogą chłopi osądzić, co ks. Wróbel warta. Majkut Bartłomiej". [Przyjaciel Ludu. Organ Stronnictwa Chłopskiego. Rok 39. Numer 29. Niedziela, dnia 17-go lipca 1927 roku]
W innej gazecie znaleźliśmy wiadomość o jeszcze poważniejszych zarzutach:
"KSIĄDZ OSKARŻONY O WYŁUDZANIE PIENIĘDZY. W prokuratourze wojskowej złożono doniesienie, podpisane przez posła Wójtowicza i wielu świadków, oskarżające ks. Adama Wróbla, proboszcza w Milnie o zajmowanie się wyłudzaniem sum dolarowych od poborowych za rzekome zwolnienie ich z wojska. Podpisani domagają się wysłania specjalnej komisji, któraby zbadała nadużycia, poczynione przez ks. Wróbla". [Nowy Dziennik. Rok X. Nr. 91. Kraków, piątek 8 kwietnia 1927].
Być może było to przyczyną odwołana księdza Wróbla z parafii?
7) 1927? administrator parafii ksiądz Winniczek, imię NN
Nie zaakceptowany przez parafian, był bardzo krótko. Po jego odejściu przez półtora roku nie było księdza w Milnie.
8) 1929-1930 administrator parafii ksiądz Piotr Bieńko
Ksiądz Piotr Bieńko
Urodzony w r. 1881, święcenia kapłańskie w r. 1908 we Lwowie. Jako nowowyświęcony ksiądz został mianowany wikariuszem w Magierowie, we wrześniu 1910 przeniesiony z Magierowa do Skolego. W roku 1924 przebywał poza archidiecezją lwowską - w Filadelfii (USA). Od 1935 r. proboszcz w Kowalówce, dekanat Buczacz. W grudniu 1943 aresztowany przez gestapo wskutek donosów policji ukraińskiej, zmarł na tyfus plamisty w więzieniu w Czortkowie.
9) 1932-1934 administrator parafii ksiądz Walenty Garczyński
Ksiądz Walenty Garczyński
Urodzony w 1880 roku, przyjął święcenia kapłańskie w roku 1917 we Lwowie. Za jego czasów zakończono budowę plebanii w Milnie. W roku 1924 był wikariuszem ekspozytem w miejscowości Nowostawce, dekanat Buczacz. W roku 1934 przeniesiony z Milna do Trościańca Wielkiego. W latach 1934-1938 proboszcz w Trościańcu. Dobry organizator, społecznik i patriota, bardzo dobrze wspominany przez mieszkańców Trościańca. Od roku 1938 proboszcz w Delatynie, dekanat stanisławowski.
10) 1934-1945 administrator parafii ksiądz Aleksander Markiewicz
Ksiądz Aleksander Markiewicz
(kliknij żeby obejrzeć)
Urodzony w roku 1884, przyjął święcenia kapłańskie w roku 1907 we Lwowie. Przed objęciem parafii w Milnie w latach 1907-1910 wikariusz parafii Sasów, 1910-1912 wikariusz parafii Narajów, 1912-1916 wikariusz-ekspozyt parafii Zabojki, 1916-1919? wikariusz parafii Busk, 1919?-1928 ekspozyt parafii Adamy, 1928-1929 administrator parafii Opryłowce, 1929-1934 proboszcz parafii Trościaniec Wielki. W latach 1934-1945 ostatni administrator parafii Milno. W ramach ekspatriacji wyjechał na Ślask Opolski. W latach 1945-1947 rezydent parafii Bojków. Zmarł 5 VI 1948 w Szynwałdzie.
Ksiądz Markiewicz chyba nie był zbyt lubiany w parafii. W zebranych przez p. Adolfa Głowackiego wspomnieniach dawnych mieszkańców Milna znajdujemy takie oto fragmenty:
"Ksiądz Panaś, ludowiec, który przyjechał na zaproszenie wioski, odprawiał mszę przy kościele bo proboszcz Markiewicz nie wpuścił go do środka, aby poświęcić sztandar PSL."
"Proboszcz A. Markiewicz nie wzbogacił kościoła. Znaczne wpływy z ofiar i gospodarstwa, ładował w kabzę. Sam widziałem dwa pokaźne worki srebrnych monet u księdza. Chór z prowizoryczną podłogą, balustradą i wejściem, brak malowideł na ścianach i choćby fizharmonii, świadczą o jego stosunku do spraw boskich. Nie zgodził się też by Krakowiak 144 (numer zagrody na planie - przyp. R.P.) grał w kościele na swojej fizharmonii. W sumie, nie zasłużył się kościołowi i nie zostawił dobrych wspomnień parafianom. (...) Bogobojny lud tolerował go przez kilkanaście lat, bo musiał, ale wielu zraziło się do kościoła."
Za czasów sowieckich - jak pisze Mieczysław Dec w swoich wspomnieniach: "Opodatkowano kościół. Jak nie był złożony podatek na czas, kościół był zamykany i nie można było odprawiać nabożeństwa".
W innym artykule opublikowaliśmy list księdza Markiewicza do Kurii we Lwowie, opisujący ewakuację parafii do Załoziec po napadzie banderowców.
Informacje o okolicznościach przeniesienia księdza Markiewicza z Trościańca do Milna znajdują się we wspomnieniach Stanisława Bary, przedwojennego nauczyciela z Hnidawy:
"Od początku wyglądał na zmęczonego, chorego i z tego powodu przyjeżdżał nieregularnie na msze święte do Hnidawy. Lub w ogóle nie spełniał tego obowiązku, a nawet pewnego razu radził parafianom pójście do cerkwi, bo to to samo, gdy droga staje się trudna do przebycia. Absencja ks. Markiewicza powiększała się, rodziła się obawa, że Polacy w Hnidawie stopnieją wskutek jego oportunizmu i braku opieki religijnej, jak to się działo w wieku XIX w wielu oddalonych wsiach." (...)
"Kuria nie reagowała na prośby o poprawę sytuacji, dopiero skarga do Nuncjatury w Warszawie była natychmiast skuteczna. Księdza Markiewicza przeniesiono do parafii Milno, do Trościańca nadano księdza Walentego Garczyńskiego"..
11) tymczasowo 1941 ksiądz Stanisław Fijałkowski
Ksiądz Stanisław Fijałkowski
Urodzony w roku 1893, przyjął święcenia kapłańskie w roku 1916. Pracował w diecezji łuckiej. W roku 1924 był administratorem w parafii Tomaszgród-Rokitno, w dekanacie sarneńskim. Później był proboszczem w Poczajowie, lecz niestety nie znamy dat. Nie mamy źródeł dotyczących tamtej diecezji. Nie wiemy także, od kiedy zaczął pracować w archidiecezji lwowskiej. Zapewne po 1939 roku, bo przedwojenne schematyzmy duchowieństwa go nie wymieniają. W Milnie przez jakiś czas pomagał księdzu Markiewiczowi.
Dodatkowe informacje o tym kapłanie od pani Marii Zaleskiej zd. Dec:
W Milnie ks. Markiewicza zastępował ks. Stanisław Fijałkowski. W 1941 roku wiosną przygotowywał dzieci z rocznika 1932 do I Komunii Św. W księgach chrztów odnotowane są 2 chrzty przez ks. Fijałkowskiego. 13 03.1944 roku został zamordowany w klasztorze w Podkamieniu w swoim pokoju - leżał na podłodze.
W pracy Pana Adolfa Głowackiego znajdujemy więcej informacji o księżach z Milna:
"W tych trudnych warunkach, polska część Milna zdobywa się na heroiczny wysiłek remontu kościoła i odbudowy wieży. Gontowa przystępuje do budowy nowego kościółka. W 1924 roku, administratorem parafii w Załoźcach został Ksiądz Adam Wróbel z Przemyśla. Ten młody energiczny ksiądz, razem z młodym architektem Wawrzyńcem Dajczakiem z Reniowa, przystępują do odbudowy zniszczonych świątyń. Tą akcją objęta została też odbudowa wieży kościoła w Milnie i budowa nowej świątyni pw. Św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Gontowie. Ksiądz Wróbel sporo swoich pieniędzy przeznaczył na nasz kościół i gontowiecką kaplicę.
Władek Bieniaszewski twierdzi, że ich kościółek wybudowano w latach 1925 – 1928. W tym czasie odbudowana została również nasza świątynia.
Parafia mileńska wydzielona została z Załozieckiej w 1920 roku i liczyła razem z Gontową 1670 wiernych. Obsadzono ją jednak dopiero za księdza Wróbla, około 1927 roku. Pierwszym proboszczem mileńskim był ks. Bieńko. Mieszkał w tymczasowej plebanii krytej strzechą. Budowę murowanej która jest na załączonym zdjęciu, zakończono dopiero około 1932 roku, za kolejnego proboszcza ks. W.Garczyńskiego.
Przed nim przez rok był ksiądz, którego wioska nie zaakceptowała i został wypędzony. Za karę, przez dwa lata parafia była nie obsadzona. Dopiero gdy delegacja wioski na kolanach przyczołgała się do stóp biskupa, uległ jej błaganiom i wyznaczył następnego.
Dziś trudno w to uwierzyć, ale ks. dziekan Palica jeszcze w 1947 roku, na kolanach szedł witać hierarchę, który przyjechał do Gryfina na bierzmowanie.
Ostatni nasz proboszcz ks. Aleksander Markiewicz, objął parafię w 1934 roku. Przeniesiono go z Trościańca, a tam poszedł ks. Garczyński. Źle na tym wyszła wioska. Za dziesięcioletniej jego kadencji, w kościele zrobiono jedynie boczny ołtarz i ambonę. Ks. Garczyński przez cztery lata wyposażył kościół trościaniecki we wszystko co niezbędne i ozdobił go piękną polichromią. Zrobił to ze składek i wpływów z gospodarstwa kościelnego. Markiewicz grosza nie dał. Wzorem bez reszty oddanego kościołowi, był zasłużony dla naszej parafii ks. prałat Adam Wróbel, który w 1932 roku przeszedł z Załoziec do Mogielnicy koło Trembowli. Tam został przez NKWD aresztowany i wywieziony do Workuty na Sybir. Stamtąd udało mu się przedostać do Andersa i jako kapelan, przebył cały szlak bojowy z Monte Cassino włącznie. Zmarł w Londynie w 1993 roku w wieku 90 lat. W tym też roku, zmarł dwa lata młodszy jego przyjaciel, architekt Wawrzyniec Dajczak."
Dodatkowe informacje, nadesłane przez panią Marię Zaleską z domu Dec:
Ks. Adam Wróbel chrzcił Józefę Baran w lipcu 1927 roku w Milnie.
Przed ks. Bieńkiem w Milnie był krótki okres czasu ks. Winniczek, którego parafianie nie zaakceptowali ze względu, że chciał narzucić swój styl śpiewu kościelnego, co niespodobało się Milnianom. Po nim przez półtara roku w Milnie nie było księdza. Potem przyszedł ks. Bieńko.
Ks. Bieńko miał na imię Piotr. Był on potem proboszczem w Kowalówce. W wyniku donosów ukraińskiej policji został aresztowany przez gestapo i zmarł na tyfus plamisty w więzieniu w Czortkowie dnia 17 grudnia 1943 roku. Informacja z czasopisma "NA RUBIEŻY" Nr 27/1998 oraz Nr 4/14/1995, na zdjęciu umieszczonym w czasopiśmie został rozpoznany przez Józefę Dec.
Ks. Garczyński uczył religii w roku 1933. Miał zwyczaj przychodzenia codziennie do wójta Franciszka Barana na Kamionkę po korespondencję, ponieważ wszelką korespondencję czy rentę po zmarłym mężu z I wojny wdowom wypłacał wójt.
Dodatkowe informacje ze schematyzmów duchowieństwa:
Liczba dusz rzymskokatolickich w Milnie:
w roku 1904 - 1.420
w roku 1924 - 1.393
w roku 1938 - 1.670
Schematyzm z 1936 roku podaje, że w kościele w Milnie przechowywano następujące księgi metrykalne: księgi urodzeń od 1826 roku, księgi ślubów i zgonów od 1915 roku. Czyli część ksiąg (śluby i zgony lata sprzed 1915) musiała zaginąć lub ulec zniszczeniu w czasie I wojny światowej.
Wizytacje kanoniczne w Milnie:
14 czerwca 1901
4 września 1910 (ksiądz biskup sufragan Bandurski)
Ostatnia wizytacja kanoniczna w Milnie miała miejsce w 1928 roku.
WYKORZYSTANE ŹRÓDŁA:
Catalogus universi venerabilis cleri saecularis et regularis Archidioecesis Leopoliensis rit. lat. pro Anno Domini MCMV. Exhibetur status Archidioecesis ad diem 1. Januarii 1905, quo schematismus typo mandatus extitit. Leopoli. Impressum in typographia catholica Josephi Chęciński. 1905.
Schematyzm Kościoła Rzymsko-Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej z Mapą Diecezji i dodatkiem Spisu Polskich Parafji i Polskiego Duchowieństwa w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej. Opracował Zygmunt Adam Czernicki. Wydanie pierwsze (Stan z 1 stycznia 1925 r.). Kraków. Wydaniem i Nakładem Polskiego Instytutu Wydawniczego Z. A. Czernickiego Kraków.
Schematismus Archidioecesis Leopoliensis ritus latini. MCMXXVI. Leopoli. Sumptibus Curiae Metropolitanae Ritus Latini 1926.
Schematismus Archidioecesis Leopoliensis ritus latini. MCMXXXVI. Leopoli. Sumptibus Curiae Metropolitanae Ritus Latini 1936.
Schematismus Archidioecesis Leopolinsis Ritus Latini. MCMXXXVIII. Leopoli. Sumptibus Curiae Metropolitanae Ritus Latini. 1938
Schematismus Archidioecesis Leopoliensis ritus latini. MCMXXXIX. Leopoli. Sumptibus Curiae Metropolitanae Ritus Latini 1939
Materiały do dziejów sztuki sakralnej: Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego, tom 13, rozdział: "Kościół parafialny p.w. Św. Jana Chrzciciela w Milnie" (aut. Światosław Lenartowicz). Kraków 2005. Międzynarodowe Centrum Kultury w Krakowie.
Ks. Józef Wołczański: Eksterminacja narodu polskiego i kościoła rzymskokatolickiego przez ukraińskich nacjonalistów w Małopolsce Wschodniej w latach 1939-1945. Materiały źródłowe - cz. II. Wydawnictwo Bastion. Kraków 2005.
Milno - Gontowa. Informacje zebrane od ludzi starszych urodzonych na Podolu, wybrane z opracowań historycznych i odtworzone z pamięci. Opracował Adolf Głowacki. Szczecin 2008.
Mieczysław Dec "Wspomnienia dziadka". Rogoziniec 2008, nakładem autora
|
|
|
|
|
|
Komentarze |
|
|
dnia lipca 26 2009 18:48:52
Ks.Adam Wróbel chrzcił Józefę Baran w lipcu 1927 roku w Milnie.
Ks.Bieńko miał na imię Piotr. Był on potem proboszczem w Kowalówce. W wyniku donosów ukraińskiej policji został aresztowany przez gestapo i zmarł na tyfus plamisty w więzieniu w Czortkowie dnia 17 grudnia 1943 roku. Informacja z czasopisma "NA RUBIEŻY" NR 27.1998 oraz NR 4/14/1995
na zdjęciu umieszczonym w czasopiśmie został rozpoznany przez Józefę Dec.
Ks.Garczyński uczył religii w roku 1933. Miał zwyczaj przychodzenia codziennie do wujta Franciszka Barana na Kamionkę po korespondencję,ponieważ wszelką korespondencję czy rentę po zmarłym mężu z I wojny wdowom wypłacał wujt. |
dnia stycznia 15 2010 13:19:18
Przed ks. Bieńkiem w Milnie był ks. Winniczek. Był On bardzo krótki czas, ponieważ Milnianie nie zaakceptowali jego stylu śpiewu kościelnego. Po jego odejściu nie było księdza przez okres półtora roku |
dnia stycznia 17 2010 17:46:07
O księdzu Winniczku jeszcze taka uwaga, że żaden kapłan o tym nazwisku nie został wyświęcony w Archidiecezji Lwowskiej (w schematyzmach są dokładne spisy wszystkich wyświęconych od 1874 roku). Więc albo pochodził z innej archidiecezji, albo może doszło do jakiegoś przekręcenia nazwiska.
Z podobnie brzmiących jest np. ks. Jan Walniczek, wyświęcony w roku 1912 we Lwowie, tuż przed wojną administrator w Bogdanówce. Był też ks. Edward Winnicki, przed wojną wikariusz w Tarnopolu, ale tu daty nie pasują do Milna, bo wyświęcony dopiero w 1930 r. |
dnia stycznia 18 2010 17:48:09
Nazwisko ks. Winniczek może być przekręcone, ponieważ o nim dowiedziałam się od osoby 83-letniej a ta osoba słyszała o księdzu od swojej mamy. |
dnia kwietnia 08 2010 11:19:10
Ks.P. Bieńko w zeszycie "Protokoły przedślubne parafii Milno R 1927-1930" pisze w rubryce nazwiska światków z dn.6/4 1929r Franciszek Baran naczelnik gminy Milna i Łukasz Marcijasz rolnik z Milna. |
dnia kwietnia 09 2013 19:54:49
Ks. W.Dziunikowski był księdzem w Milnie do 9 października 1913r W tym dniu jest ostatni jego wpis w Księdze budowy Kościoła w Milnie. Następny wpis w tej księdze jest dokonany przez ks.W. Szklarczyka dn. 20,11,1913r. natomiast ostatni wpis jest w 1921r podpisany przez ks. W. Szklarczyka, Na tym kończy się ta książka. |
dnia kwietnia 10 2013 23:26:18
Ks. Adam Wróbel był wikariuszem parafii Rohatyń od 1919 do 1920 roku |
dnia maja 15 2013 09:05:39
W księdze "Protokóły przedślubne wsi Milno" ostatni wpis dookonany przez ks. A.Wróbla jest z datą 21 sierpnia 1927 roku.
Następny wpis jest 22 stycznia 1929 sporządzony przez ks.P.Bieńko. W tej księdze nie ma 1928 roku |
dnia lutego 21 2014 22:29:45
W Milnie ks. Markiewicza zastępował ks. Stanisław Fijałkowski. W 1941 roku wiosną przygotowywał dzieci z rocznika 1932 do I Komunii Św. W księgach chrztów odnotowane są 2 chrzty przez ks. Fijałkowskiego .
Ksiądz Stanisław Fijałkowski urodził się w 1893r. święcenia kapłańskie przyjął w 1916r a 13-13 03.1944 roku został zamordowany w klasztorze w Podkamieniu w swoim pokoju -leżał na podłodze.
Był proboszczem w Poczajowie. |
dnia marca 05 2014 19:53:20
Ks. Fijałkowski pochował Marcina Górala 3 listopada 1940 r w Milnie.
Przebywał w Milnie do maja 1941r |
dnia września 12 2018 22:21:36
Ks. Walenty Garczyński po wojnie był proboszczem we wsi Drobnin gm. Krzemieniewo 1945- 1946. W latach 1952-1954 był proboszczem w Jugowie.
Zmarł w 1955 r. Akta personalne ks. W. Garczyńskiego znajdują się w Archiwum Diecezjalne w Tarnowie -dział Akta Personalne Kapłanów
Sygn. PG VII/5 |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
Oceny |
|
|